آقایان ! لا یجرمنکم شنئان قوم ...

1- سخنان جدید جناب مشایی را همگی کم و بیش شنیده اید. مغلوط و به زعم بنده غیر مسئولانه که جز خشم و صد البته افزودن بر حیرت ما نتیجه ای دیگر در پی نداشت و البته خوشبختانه بلافاصله موضع گیری های روشن گرانه ای در برابر آن انجام شد. اما هدف از نوشتن این مطلب نه جناب مشایی که برخی موضع گیری هایی است که در این مورد انجام شده است.

2- چه در این مورد، چه در سایر دسته گل هایی که جناب مشایی به آب داده اند، بالطبع بسیاری از انتقادات نیز به جناب رییس جمهور وارد شده  است که البته به حق نیز می باشند. لیکن در این بین بسیاری از دوستان مرز انصاف را پشت سر گذاشته و با ادبیاتی بسیار تند به جناب رئیس جمهور حمله کردند. البته این امر مسبوق به سابقه می باشد و حتی تا آنجا نیز پیش رفته است که در ماجرای معون اولی مشایی ، در اوج دوران فتنه، بودند کسانی که رخوت و سستی خود در مقابله با فتنه را، در مقابله با فتنه مشایی جبران کردند! به یاد دارم گروه هایی که علیرغم ادعای فراوان حرکتی قابل توجه از آنان دیده نمی شد، ناگهان شروع کردند به بیانیه و اولتیماتوم دادن که چنین می کنیم و چنان میکنیم و ...

3- آیه شریفه خطاب به مومنان میفرماید " ... لا یجرمنکم شنئان قوم الا علی تعدلو اعدلو هو اقرب للتقوا" ، " ای کسانی که ایمان آورده اید! مبادا دشمنی گروهی سبب شود که از عدالت خارج شوید. عدالت بورزید که به تقوا نزدیکتر است"

4- من به شخصه هم نوا با دوستانی که گفته بودند خدایا شر مشایی را از سر ما کم کن، آمین گفته ام. بسیار هم امیدوارم تا دیر نشده است جناب رئیس جمهور فکری به حال ایشان کنند، حمایت های ایشان از جناب مشایی را نیز نمی پسندم و برای آن توجیحی نیز سراغ ندارم اما حساب رئیس جمهور از مشایی را جدا می دانم. اگر مشایی یک خطای واضح در عملکرد رئیس جمهور است، ایشان ده ها نقطه قوت و حسن بزرگ هم دارند و همین امر سبب تحسین های مکرر حضرت آقا و سایر دلسوزان نظام از ایشان شده است.

5- اگر دوستان نظر من را نمی پسندند، ایشان را به بزرگانی چون آیت ا... جنتی، آیت ا... خاتمی ، حسین شریعتمداری و ... حواله میدهم تا راه انتقاد را از این بزرگواران بیاموزند. این بزرگواران انتقادات بسیار تند و صریحی نسبت به جناب مشایی داشته اند اما همواره در این میان مرزی را رعایت کرده اند و آن عدم راندن دکتر احمدی نژاد به چوب خطای مشایی بوده است و حتی همواره پس از این انتقادات زبان به تحسین و تقدیر از زحمات  دولت و شخص رئیس جمهور گشوده اند و این همان معنای آیه شریفه است که  اعدلو هو اقرب للتقوی ...

6- از منظر اخلاق اسلامی هم که بنگریم، اگر مومنی به هر دلیل به سمت خطایی و پرتگاهی رفت وظیفه ما بازگرداندن او آنهم با دلسوزی و از سر مسئولیت است، نه اینکه اگر حرف ما را نپذیرفت چنان عمل کنیم که بازگشت از آن خطا بر او دشوار تر شود.

 

7- دوستی گفته بود احمدی نژاد دارد به سرنوشت کروبی و موسوی دچار شود اما من فکر میکنم اگر اوضاع آنچنان که برخی دوستان ترسیم می کنند پیش رود، احمدی نژاد به سرنوشت خاتمی و ما به سرنوشت دوم خردادی ها دچار می شویم که  برخی حامیانش با او سر ناسازگاری گذاردند اما حالا همه حسرت فرصت از دست رفته را می خورند.

8- البته که ما اصولمان را فدای هیچ کس و هیچ چیز نمیکنیم، اما فراموش نکنیم که حکومت امری واقعی و تحت سنت های الهی جاری در طبیعت است. از این رو هر چند  نگرش آرمانی ضرورت خارج نشدن از مسیر است، اما در مقام ارزیابی باید واقع بین بود. ظرفیت های ایجاد شده و به فعل رسیده در دوره فعلی، احیای بسیاری از آرمان ها و گفتمان های انقلاب، جهش های صورت گرفته در عرصه های مختلف و ... هیچ کدام اموری نبودند که بتوان آن ها را از هر سیاستمدار و مدعی توانایی ریاست جمهوری انتظار داشت. فشارهایی که دولت فعلی در سیاست خارجی، سبک مدیریتی، و در غالب موارد در سیاست داخلی - علیرغم برخی موارد انتقاد برانگیز -  بواسطه ایستادگی بر اصول اسلام و انقلاب می دهد را هرکسی نمی تواند تحمل کند و البته فراموش نکنیم این دولت در دوره ای بر سر آرمانهای انقلاب پافشاری کرد که بسیاری از مدعیان امروز جرات دم زدن از آن آرمانها را نداشتند.